Każdy rzemieślnik zna tę chwilę... Gdy stoisz przed surowym materiałem i czujesz jego potencjał. Ale niewiele osób ma odwagę ocalić to, co inni już skazali na zapomnienie. Ta dębowa belka nosiła blizny. Pęknięcia biegły przez jej serce jak ślady po dawnych bitwach. Zwykłe oko widziałoby tylko defekty. Oko artysty dostrzega

Trzy deski. Dwóch klientów. Każda z inną historią. Dwie pierwsze: Klient chciał owocowe (prawdopodobnie czereśnia - tartaczny obstawia). Żona wybrała dąb. Wyczułem rozczarowanie. Więc dostał dwie - dębową jak chciała żona, i mniejszą z owocowego jak chciał on. W gratisie. Bo deska była zbyt piękna, by o niej zapomnieć. Trzecia:

Pierwsze pudełko. Prezent urodzinowy. Małe formy to inna liga precyzji. W meblach możesz ukryć niedoskonałość. W pudełku - wszystko widać. Ale właśnie dlatego to wyzwanie jest piękne. Drewno z wyraźnymi słojami - mapa zapisana w materiale. Zaokrąglone rogi. Minimalistyczna forma. Wieczko odcięte ręcznie, dopasowane precyzyjnie. Proces nauczył mnie więcej niż

Przeprowadzka na wieś. Nowi sąsiedzi. Power toolsy w garażu o 9 rano. Sąsiedzi mają cierpliwość. Ja mam jabłoń i pomysł. Na YouTube można muzykę sąsiada: https://www.youtube.com/@studioulica A to singiel zapowiadający nowy album! Deska Organiczny kształt wyrzeźbiony ręcznie. Pęknięcie scalone drutem - po co ukrywać? Piękne słoje.

Kolejna muzyczna inspiracja. "All things will pass" - Opeth. Stolik zrobiony z kawałka drewna, którego nikt nie chciał. Leżał w tartaku przeżarty przez korniki. Wziąłem. Przygarnąłem. No i jest. Ochrzciłem stolik "The bug", od amerykańskiego robala - ma wiele wad, dla bardzo odważnych, którzy mogą z

Wyzwanie: płaszczyzny i kąty muszą się zgadzać. Przy stolikach łatwiej ukryć niedoskonałości. Szafka pod akwarium? Wszystko musi być precyzyjne. Problem: Standardowo potrzeba planera, grubościówki, piły tarczowej. Ja miałem: strug ręczny, strug elektryczny, szlifierkę, suwmiarkę. Rozwiązanie: Precyzja ręczna. Cierpliwość. Suwmiarka co kilka cięć. Efekt: 24kg litego drewna. Masywna. Stabilna. Można po

Są projekty, przy których serce bije szybciej. To był jeden z nich. Zadanie: Deska do krojenia w kształcie korpusu Jazz Bassa. Dokładnie tego, który klient posiada. 1:1. Otwory na pickupy. Otwory na potencjometry. Wyzwanie: Wyciąć kształt w skali - drukuję template, przenoszę na drewno. Szlifowanie w u-kształtach przy gryfie

Elementy Dąb bejcowany (palisander indyjski) Rękojeści z drewna Rzeźbione boki - faliste krawędzie Paski z aluminium - podstawka pod żeliwny czajnik Podstawki puzzle - by pasowały do całości Wyzwanie Rzeźbione boki. Pierwszy tool (tarnik) szarpał i przypalał drewno. Upgrade na zdzierak - wtedy poszło gładko. Aluminium - polerowanie, montaż tak

Początek Tartak. Kawałek jesionu który mówił: weź mnie. Widziałem efekt końcowy zanim jeszcze go dotknąłem. Koncept Pęknięcie scalone motylkami z drewna. Gwiazdozbiór Oriona odwzorowany na blacie - trybut dla Metallici. Naturalne krawędzie. Organiczna forma. Detale Nogi na mufach - wytrzymałość 50-300kg każda, osiem na nogę. Można na nim skakać. Można

Marketowe młotki są smutne. Postanowiłem zrobić swój. Inspiracja Mjolnir - młot Thora z mitologii nordyckiej. Pasuje do Berserker Oak. Zabiorę go do Valhalli. Materiały Cały z dębu. Stary pasek do spodni - pocięty na skórzane owijki. Sznurek konopny - był pod ręką. Proces Rzeźbienie. Szlifowanie. Osadzanie główki na trzonku. Detale

Uwielbiam gotować. Uwielbiam otaczać się pięknymi przedmiotami. Rynek nie oferował tego, czego szukałem. Więc zacząłem robić sam. Deski do krojenia. Tace do serwowania. Stojaki. Rzeczy które używasz codziennie. Tylko, że te nie są z fabryki. Naturalne krawędzie. Organiczne formy. Słoje jak mapy. Każdy kawałek unikalny. Proces jak zawsze: Cierpliwość. Szacunek

Żona. Siostra. Matka. Trzy córki. Zamówienia spływają i z tej strony. Najlepsze projekty rodzą się w domu. Niepozornie: "a może zrobiłbyś mi coś na łańcuszki?" Co robiłem Tackę z organicznymi wgłębieniami - dla bransoletek. I palcami czarownicy - dla pierścionków. Wieszak ścienny z rzeźbionymi hakami. Wyzwanie Małe formy

Pierwszy stolik kawowy. Z jednego kawałka dębu: 140cm x 45cm x 5cm. Plan Wyciąć koło. Proste. Symetryczne. Rzeczywistość Po oszlifowaniu zobaczyłem sęki. Naturalną krawędź która prosiła by ją zostawić. Plan się zmienił. Powstał Organiczny kształt. Naturalny brzeg z jednej strony. Nogi wyrzeźbione z tego samego kawałka - asymetryczne, intencjonalnie. Efekt

Pierwszy mebel. Czasy kryzysu. Potrzeba relaksu. Potrzeba stworzenia czegoś realnego. Materiały Dębowy blat - masywny, z zaokrąglonymi rogami. Podstawa z sosny - pomalowany na czarno. Kontrast. Czarne z naturalnym dębem. Pasuje. Koncept Minimalizm. Proste linie. Brutalistyczny vibe. Forma która nie krzyczy, ale ma obecność. Efekt Bakcyl został. To tutaj się

Pierwszy raz robiłem motyle na pęknięciu. Eksperyment. Nauka. Początek czegoś charakterystycznego. Materiał Dąb. Ciężki. Masywny. Pęknięcie scalone drewnianymi motylami. Filozofia Zostawiam pęknięcia. Lubię charakter drewna. Natura nie jest idealna. I nie musi być. Efekt Stołek który przetrwa pokolenia. Można usiąść i zmienić buty.

Jeden z pierwszych projektów. I pierwszy który znalazł właściciela. Start Surowe drewno owocowe. Prosty pomysł na taborety. Zero doświadczenia. Sama determinacja. Proces Mierzenie. Cięcie. Spasowanie. Każdy element dopasowany ręcznie. Każdy błąd nauką na przyszłość. Finał Proste formy. Solidne wykonanie. Drewno owocowe pokazuje swój charakter. Efekt Sprzedane. Pierwsze potwierdzenie. Da się